دیابت بی مزه
دیابت بی مزه یک بیماری نادر است که علت آن اختلال در غده هیپوفیز یا در کلیه‌ها می‌باشد که در این حالت هورمون آنتی‌دیورتیک وجود ندارد و یا کلیه‌ها قادر به پاسخ به این هورمون نمی‌باشند (دیابت بی‌مزه نفروژنیک)، اما در دیابت ملیتوس هورمون انسولین به اندازه کافی ترشح نمی‌شود و یا سلول‌های بدن قادر به پاسخگویی به این هورمون نمی‌باشند که علت آن می‌تواند ارثی، استرس، چاقی و بارداری و یا استفاده از داروها باشد.
هر دو نوع دیابت همراه با احساس تشنگی ، پرادراری و پرنوشی می‌باشند، اما در دیابت بی‌مزه حجم ادرار بیشتر بوده و ادرار فرد رقیق‌تر و تقریباً بی‌رنگ است.
توصیه های تغذیه در بیماران دیابت بی مزه
یکی از موثرترین روش‌ها برای کنترل دیابت بی‌مزه نفروژنیک، رژیم غذایی با سدیم پایین می‌باشد. محدودیت دریافت سدیم منجر به تأثیر بیشتر داروهای کلروتیازید که در این بیماری به کار می‌روند خواهد شد.
توصیه دریافت سدیم برای افراد سالم ۵۰۰ میلی‌گرم در روز می‌باشد، اما در افراد دچار فشار خون بالا توصیه دریافت سدیم، ۲۴۰ میلی‌گرم در روز است.
محدود نمودن دریافت سدیم به ۵۰۰ میلی‌گرم در روز نیازمند توجه زیاد به سدیم موجود در مواد غذایی می‌باشد. در این بیماری غذاهای تازه باید بدون نمک تهیه شوند و در غذاهای پخته نیز میزان سدیم مصرفی باید محدود باشد. محصولات تجاری هم باید بدون سدیم باشند.
- افراد مبتلا به دیابت بی مزه چه غذاهایی باید مصرف کنند ؟
نتیجه عدم توجه به محدویت سدیم با توجه به سن بسیار متفاوت است. نوزادانی که سدیم دریافتی آنها محدود نشده است، دچار اختلال در رشد، دهیدراتاسیون و عقب‌ماندگی ذهنی میشوند و کودکان و نوجوانانی که سدیم دریافتی آنها محدود نشده، دچار اختلال رشد و یا افزایش وزن زیاد میشوند و در بزرگسالان نیز موجب بزرگ شدن مثانه، بزرگ شدن حالب و هیدرونفروز خواهد شد.
اهداف تغذیه درمانی در دیابت بی‌مزه نفروژنیک، جلوگیری از اثرات ثانویه این بیماری و رشد طبیعی بدن می‌باشد. نوزادان و کودکان برای اینکه در این بیماری نیز دارای رشد طبیعی باشند، به فرمولاها، غذاها، میوه‌ها و سبزی‌های حاوی سدیم محدود نیاز دارند.
ضروری است که همه افراد برچسب روی مواد غذایی را بخوانند و از مصرف افزودنی‌هایی که در تهیه آنها نمک به کار می‌رود، اجتناب کنند. همچنین در این افراد باید دریافت مایعات نیز با توجه به وضعیت آنها تنظیم شود.
مطالب پیشنهادی :
