شرایط دریافت کالری در دوقلوها چیست؟
مطالعه‌ای در سال ۱۹۹۰ توسط Claude Bouchard و همکارانش بر روی ۱۲ جفت دوقلوی همسان انجام گرفت. در این مطالعه به شرکت‌کنندگان رژیم‌های غذایی با کالری بالا (تا ۱۰۰۰ کیلوکالری بیش از میزان موردنیاز) در مدت ۶ روز از هر هفته و درمجموع به مدت ۸۴ روز از ۱۰۰ روز داده شد (یعنی در این ۸۴ روز هر شرکت‌کننده ۸۴۰۰۰ کیلوکالری انرژی مازاد دریافت کرد). در مقاله امروز سایت مریم سبکتکین کارشناس رژیم انلاین و رژیم درمانی اصفهان به بررسی شرایط دریافت کالری در دوقلوها می پردازیم.
شاید فرض ما این باشد که هر جفت دوقلو به‌صورت یکسان دچار افزایش وزن و توزیع بافت چربی شوند. چراکه دوقلو و آن‌هم از نوع همسان هستند. اما پس از ۱۰۰ روز مداخله غذایی، محققین چه دیدند؟
نه‌تنها میزان افزایش وزن در افراد متفاوت بود بلکه توزیع بافت چربی نیز فرق داشت. هرچند نمی‌توان شباهت‌های نسبی پاسخ به دریافت بیش‌ازحد کالری را در میان قل های همسان نادیده گرفت، اما حتی این شباهت‌های نسبی در مقایسه با فرضیه ما آن‌قدری ضعیف بودند که نتوانند جلوی تعجب ما را بگیرند.
بررسی تأثیر ژن و سایر عوامل بر روی دوقلوها
در مطالعه‌ای بسیار بزرگ‌تر و جامع‌تر که به مدت ۲۵ سال به طول انجامید، بر روی ۱۴۰۰۰ دوقلوی همسان و غیرهمسان انجام گرفت. هدف محققین این بود که بدانند دقیقاً چه اتفاقی بین ژن و عوامل محرک بیرونی رخ می‌دهد و ژن چه تأثیراتی را از محیط بیرونی و سبک زندگی فرد به خود می‌گیرد. شرکت‌کننده‌ها می‌بایست غذای خورده شده و سطح گرسنگی خود را از طریق نرم‌افزاری ثبت می‌کردند.
محققین متوجه شدند که درخواست‌های غذایی و همچنین پاسخ به غذا ازنظر حس سیری و گرسنگی در بین دوقلوها بسیار متفاوت است. پس همین نتیجه آن‌ها را بر آن داشت این بار مطالعه‌ای دیگر را بر روی ۱۱۰۰ فرد بالغ که ۶۰ درصد آن‌ها دوقلو بودند انجام دهند. در این مرحله که به مدت ۲ هفته به طول انجامید شاخص‌های بیولوژیکی مانند سطح قند خون، چربی خون، مقاومت به انسولین، فعالیت فیزیکی، میزان خواب و سلامت محیط باکتریایی روده شرکت‌کنندگان موردسنجش قرار گرفت.
نتایج بررسی بر روی دوقلوها
پاسخ‌های بیولوژیکی بدن شرکت‌کنندگان به وعده‌های غذایی یکسان و تعیین‌شده توسط محققین (صرف‌نظر از اینکه وعده غذایی حاوی چربی است یا کربوهیدرات؛ اما غذاها ازنظر کالری یکسان بودند) متفاوت بود. برای مثال، سطح قند و انسولین خون برخی از افراد پس از خوردن وعده غذایی به‌سرعت بالا می‌رفت (افزایش سریع قند خون و به دنبال آن افزایش سریع ترشح انسولین از سلول‌های پانکراسی خطر بروز اضافه‌وزن و دیابت را در آینده افزایش می‌دهد).
مریم سبکتکین را در اینستاگرام دنبال کنید
در برخی دیگر از شرکت‌کنندگان، سطح چربی خون به‌سرعت افزایش می‌یافت (که می‌تواند خطر بروز بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش دهد). ۵۰-۳۰ درصد علت تفاوت پاسخ‌دهی بیولوژیکی به غذاها مربوط به تفاوت‌های ژنی است. حتی دوقلوهای همسانی که ساختمان ژنتیکی یکسانی داشتند، در مقایسه با یکدیگر پاسخ‌های متفاوتی به وعده‌های غذایی یکسان نشان دادند. نکته جالب دیگر تفاوت‌های محیط میکروبی روده بزرگ شرکت‌کنندگان در این مطالعه بود.
به‌طوری‌که در دوقلوها تنها ۳۷ درصد محیط میکروبی سیستم گوارششان شبیه یکدیگر بود و شاید علت تفاوت در پاسخ‌دهی بیولوژیکی دوقلوهای همسان به وعده غذایی یکسان را باید در تفاوت محیط باکتریایی روده‌شان جست‌وجو کرد. مطمئناً این تفاوت در افراد دیگر بسیار متفاوت‌تر است. اختلاف ترکیب درشت مغذی‌های وعده غذایی نیز (مانند میزان چربی و کربوهیدرات) تنها توانست کمتر از ۴۰ درصد تفاوت‌های پاسخ‌دهی بیولوژیکی افراد به غذاها را توجیه کند. نتیجه بررسی را در باکس زیر آورده‌ایم.
جهت دریافت اطلاعات تماس کلیک کنید.
مطالعه بیشتر :
نکاتی برای تغذیه تابستانی مناسب
