چرا باید کمتر بنشینیم؟
چه زمانی را می توانیم صرف نشستن کنیم ؟ همه ما می دانیم که باید فعال تر باشیم ، اما شواهد و مدارکی در حال افزایش وجود دارد که نشان می دهد ما نیاز به صرف زمان کمتری در نشستن داریم.
برای کاهش خطر ابتلا به بیماری در اثر عدم تحرک ، به ما توصیه می شود که مرتباً ورزش کنید – حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته – و زمان نشستن را کاهش دهید.
مطالعات نشان داده است که نشستن بیش از حد با اضافه وزن و چاقی ، دیابت نوع ۲ ، برخی از انواع سرطان و مرگ زودرس مرتبط است.
نشستن برای مدت طولانی تصور می شود که متابولیسم را کند می کند و این بر توانایی بدن در تنظیم قند خون ، فشار خون و تجزیه چربی بدن تأثیر می گذارد.
بسیاری از بزرگسالان در انگلیس بیش از هفت ساعت در روز را در حال نشستن یا دراز کشیدن می گذرانند و این به طور معمول با افزایش سن به ۱۰ ساعت یا بیشتر افزایش می یابد.
این شامل تماشای تلویزیون ، استفاده از کامپیوتر ، خواندن ، انجام کارهای خانه ، مسافرت با ماشین ، اتوبوس یا قطار است اما شامل خواب نیست.
بیشتر حرکت کنید ، کمتر بنشینید
گزارش Start Active توصیه می کند دوره طولانی مدت نشستن را با “مدت زمان کوتاه تر فعالیت فقط یک یا دو دقیقه کوتاه بگذارید”.
هیئتی از خبرگان برجسته به ریاست پروفسور استوارت بیدل ، که شواهد موجود در نشستن این گزارش را بررسی کرده بود ، توصیه می کرد که “یک استراحت فعال از نشستن هر ۳۰ دقیقه” انجام دهد.
با این حال ، در حال حاضر شواهد کافی برای تعیین یک محدودیت زمانی وجود ندارد که مردم هر روز چقدر باید بنشینند.
با این وجود ، برخی از کشورها – از جمله استرالیا ، ایالات متحده و فنلاند – توصیه کرده اند که کودکان زمان نمایش ، مانند تلویزیون و بازی های ویدئویی را فقط یک تا دو ساعت در روز محدود کنند.
تحقیقات اخیر نشان می دهد ورزش حداقل ۶۰ دقیقه در روز می تواند اثرات منفی نشستن بیش از حد در طول روز را جبران کند.
رانندگان اتوبوس و فضانوردان
پیوند بین بیماری و نشستن برای اولین بار در دهه ۵۰ پدیدار شد ، هنگامی که محققان دریافتند که رانندگان اتوبوس لندن دو برابر بیشتر از همکاران هادی اتوبوس در آنها دچار حمله قلبی شده اند.
در چند سال گذشته تحقیقات زیادی درمورد بیماریهای نشستن اتفاق افتاده است ، که ناشی از شیوه زندگی کم تحرک ماست.
تصور می شود نشستن بیش از حد باعث کندی متابولیسم می شود – که بر توانایی ما در تنظیم قند خون و فشار خون و سوخت و ساز چربی تأثیر می گذارد – و ممکن است باعث ضعف عضلات و استخوان ها شود.
پروفسور بیدل می گوید: “اساساً بدن هنگام نشستن در حال خاموش شدن است. فعالیت عضلانی کمی وجود دارد.”
تحقیقات مربوط به فضانوردان در اوایل دهه ۷۰ نشان داد که زندگی در گرانش صفر با کاهش سرعت استخوان و ماهیچه و پیری مرتبط بوده است.
پروفسور بیدل می گوید: “تصور می شود که نشستن برای مدت طولانی اثرات بی وزنی بر فضانوردان را شبیه سازی کند.
پروفسور دیوید دانستان از مؤسسه قلب و دیابت Baker IDI ، ملبورن ، استرالیا می گوید: “با وجود شواهد موجود ، ما پاسخ قطعی برای آنچه اتفاق می افتد نداریم.” “ما اکنون در حال افزایش آنچه در تحقیقات مشاهده ای در آزمایشگاه دیده می شود هستیم.”
تحقیقات مربوط به فضانوردان ناسا نشان می دهد که در بازگشت آنها از فضا ، حتی پیاده روی سبک نیز در غلبه بر اثرات منفی بی وزنی مؤثر بود.
پروفسور دانستان می گوید: “زمان خواب نشستن عضلات و استخوانهای شما را درگیر می کند و باعث می شود همه عملکردهای بدن ما تقویت شود – کمی شبیه به بازگرداندن موتور ماشین.”
کارشناس تغذیه اصفهان
